عملکرد مهار
در خودروهای مدرن، سیستم کنترل الکترونیکی ارتباط نزدیکی با دسته سیم دارد. زمانی شخصی تشبیه واضحی انجام داد: میکرو کامپیوتر معادل مغز انسان است، حسگر معادل اندام حسی است، محرک معادل لوله تمرین است، سپس سیم کشی عصب و رگ خونی است.
از نظر عملکرد، دسته سیم خودرو را می توان به دو نوع تقسیم کرد: خط برق که نیروی محرک محرک (محرک) را حمل می کند و خط سیگنالی که فرمان ورودی سنسور را منتقل می کند. خطوط برق سیم های ضخیمی هستند که جریان های زیادی را حمل می کنند، در حالی که خطوط سیگنال سیم های نازکی هستند که برق را حمل نمی کنند (ارتباط فیبر نوری).
سطح مقطع سیمهای مورد استفاده در موتور و محرک 0.85، 1.25 میلیمتر مربع است، در حالی که سطح مقطع سیمهای مورد استفاده در مدار برق 2، 3 است. 5mm2; و مدارهای مخصوص (استارت، دینام، سیم ارت موتور و ...) دارای مشخصات مختلف 8، 10، 15، 20 میلی متر مربع می باشد. علاوه بر در نظر گرفتن عملکرد الکتریکی، انتخاب سیم ها نیز توسط عملکرد فیزیکی خودرو محدود می شود. به عنوان مثال، سیمهای بین دربهایی که اغلب باز و بسته میشوند و سیمهایی که بدنه را میپوشانند باید از سیمهایی با خاصیت انعطافپذیری خوب ساخته شوند. در سال های اخیر، سیم های محافظ الکترومغناطیسی مورد استفاده در مدارهای سیگنال ضعیف نیز افزایش یافته است.
با افزایش عملکرد خودرو و استفاده گسترده از فناوری کنترل الکترونیکی، تعداد مدارها و مصرف برق خودرو به میزان قابل توجهی افزایش یافته و دسته سیم ضخیم تر و سنگین تر شده است. نحوه موثرتر و معقول تر کردن تعداد زیادی دسته سیم در فضای محدود خودرو چیدمان، به طوری که دسته سیم خودرو بتواند نقش بیشتری را ایفا کند، به مشکلی برای صنعت خودروسازی تبدیل شده است.